Kereviz, maydanozgiller familyasına ait olan yaprakları ve kökü tüketilen iki yıllık bir bitkidir. Bitkinin çiçekleri kreme çalan beyaz renkte ve 2-3 mm çapındadır. Yaprakları bir metreye kadar uzayabilir. Kokusu olan bitki, daha çok Avrupa'nın kuzey ve batı sahil yörelerinde bolca yetişir. Yaprak ve sapları salata yapımında, kökleri yemeklerde, tohumları ise bitkisel tedavi alanında kullanılır. Şifalı özelliğinden faydalanmak için çayı, tentürü yapılır, eter yağı çıkarılır. Bitkinin yirmi kadar alt türü bulunmaktadır. Anavatanının doğu Akdeniz ülkeleri olduğu bilinen kereviz, birçok ülkede yetişmektedir. Ülkemizde hemen her yerde yetişir.

Çapı 10-20 cm olan kökleri yumru şeklinde olan bitkinin yan kökleri bulunmaktadır. Dışı sarımsı renkte, içi beyaz renkte yumuşak ve aralarda boşlukları olan kök yapısına sahiptir. İki yıllık bir bitki olan kereviz, ilk yılda kök ve uzun saplı rozet yapraklara, ikinci yılda ise boyu bir metreye çıkarak, çiçekler açar, tohum verir ve üst tarafları çatallaşır. Tohumları özel bir koku içerir. Üstteki yaprak gövdeye alt yapraklar oturur. Yaprakları çoğunlukla üçlü yapraklardan oluşur. Kenarları derin dişili yapıda ve koyu yeşil renktedir. Çiçekler 3-6 mm büyüklüğünde, beyaz ve sarımsı ya da yeşilimsi renkte taç çiçekleri bulunur. Ortalama olarak 10-15 çiçek şemsiyeciği, 9-16 şemsiyecik ise bir şemsiyeyi oluşturmaktadır. Meyveler 1-2 mm çapında, üzerinde yay şeklinde üç çıkıntı vardır. Parlak, tüysüz, özel kokulu, esmer, köşeli, yassı ya da yuvarlar olur. Sert rüzgârlardan korunmalı, güneşten sakınılmalıdır. Bol sulu, nemli ve bitek topraklar tercih edilmelidir. Fide durumunda yeri değiştirilip, daha iyi verim için şaşırtma yapılmalıdır.

Büyüyen dallanan bitkinin taze yaprakları ve sapları Mayıs ayından, Ekim ayına kadar kesilir. Kök kısımları Ekim ayında çıkarılır ve yıkanır. Bunlar yemeklerde kullanılır. Tohumları ise Ekim ayından, Kasım ayına kadar toplanarak, kurutulur.